De bron van de Scarpe
De Scarpe ontspringt in de gemeente Berles-Monchel vlakbij Aubigny-en-Artois. Vervolgens legt de rivier 102 kilometer af voordat ze in Montagne-du-Nord uitmondt in de Schelde, vlak voor de Belgische grens. Maar waarom spreken we over de ‘stroomopwaartse’ en de ‘stroomafwaartse’ Scarpe?
Voor de 10e eeuw bestond de Scarpe niet. Om de ontwikkeling van Douai te bevorderen, werd de loop van de Satis op initiatief van de graven van Vlaanderen omgelegd richting de Scarbus, waardoor de huidige Scarpe ontstond. | |
Les "sources" de la Scarpe aval : l'écluse de Fort de Scarpe à Douai |
Toen de scheepvaart groeide, werden de belangrijkste rivieren van Noord-Frankrijk gekanaliseerd en werden er aftakkingen aangelegd om de rivieren met elkaar te verbinden. Zo is de Deule bij Douai kunstmatig met de Scarpe verbonden, waardoor de rivier opnieuw in tweeën werd gesplitst: het grootste deel van het water dat uit het stroomopwaartse deel van de Scarpe komt, stroomt tegenwoordig richting Lille.
|
Vanaf 1830 is het grootste deel van de Scarpe definitief gekanaliseerd en is haar uiterlijk weinig meer veranderd. De bescheiden afmetingen van de ‘stroomafwaartse Scarpe’ – aangeduid als ‘Freycinet-gabariet’ – hebben ertoe geleid dat de commerciële scheepvaart op deze rivier geleidelijk is verdwenen. |
La Scarpe à Vred-Pecquencourt au XIXè (Archives Départementales du Nord, plan autographe référence 141 J 144). |
La Scarpe à Warlaing | Tegenwoordig speelt de Scarpe een belangrijke rol bij het waterbeheer op departementaal niveau. Op lokaal niveau zijn de oevers onlangs hersteld door de lokale besturen, zodat er weer wandelaars langs de rivier kunnen lopen. Ook zijn de laatste kilometers van de rivierloop, tussen Saint-Amand-les-Eaux en Mortagne-du-Nord, toegankelijk gemaakt voor de pleziervaart. Uiteindelijk zal de hele rivier weer bevaarbaar zijn en zal de ecologische verbinding met haar zijrivieren worden hersteld, wat de visstand ten goede zal komen. |